కనుల వాకిట కొలువుంటాయి .....కాటువేసిన ఊసులన్ని ....
తలపులకు తనువంతా తల్లడిల్లిపోతుంది ...
మనిషిగా బ్రతకనివ్వక .....మనసుని మాయలో ముంచేస్తుంది ...
ఒకటే ఆవేదన ...ఏ వేదనను దరిచేరనివ్వదు ...
ఆలోచనలకూ ..ఆనందాలకూ ఆమడ దూరంలో అంతరాత్మ ...
దుఖ:తీరాలలోనే కాపురముంటానంటూ ...సుఖాన్ని కడలిలో కలిపేస్తుంది ...
ఏ పనిలో ఉన్నా... అదే పనిగా నిశిని నీడగా చేసుకుంటుంది ...
వేకువను వెలివేస్తూ ..ఓటమిలోనే వసంతమని ఓదారుస్తుంది ....
ఎదను నిందిస్తూ ....కాలం తో కలహిస్తూ ...
జీవితాన్ని ..జీవంలేని ఇతంగా మారుస్తుంది
ప్రేమని .....ప్రణయంలేని ప్రాణంగా భావిస్తూ ..
బ్రతుకు భారమైతూ ....
ప్రతిక్షణం ...నీరీక్షణమే ఈ వియోగం ..నీ వియోగం .........
No comments:
Post a Comment