33 mins ·
కృష్ణలీలలు
10.1-402-కంద పద్యము
బాలుఁడు ఱో లడ్డము దివ
మూలంబులు పెకలి విటపములు విఱిగి మహా
భీలధ్వనిఁ గూలెను శా
పాలస్య వివర్జనములు యమళార్జునముల్
బాలుఁడు ఱో లడ్డము దివ
మూలంబులు పెకలి విటపములు విఱిగి మహా
భీలధ్వనిఁ గూలెను శా
పాలస్య వివర్జనములు యమళార్జునముల్
ఆ కృష్ణబాలుడు అడ్డం పడిన రోలుని లాగాడు. దాంతో ఆ జంట మద్దిచెట్లు రెండూ వేళ్ళతో సహా పెకలించుంకొనిపోయి, కొమ్మలు విరిగిపోతూ మహాభయంకరమైన ధ్వనితో నేలకూలిపోయాయి. చాలా కాలం తరువాత వాటికి శాపాలు తొలగిపోయాయి.
10.1-402-kaMda padyamu
baaluM~Du RrO laDDamu diva
moolaMbulu pekali viTapamulu viRrigi mahaa
bheeladhvaniM~ goolenu shaa
paalasya vivarjanamulu yamaLaarjunamul
baaluM~Du RrO laDDamu diva
moolaMbulu pekali viTapamulu viRrigi mahaa
bheeladhvaniM~ goolenu shaa
paalasya vivarjanamulu yamaLaarjunamul
బాలుడు = బాలకృష్ణుడు; ఱోలు = రోలు; అడ్డమున్ = అడ్డముగా; తివన్ = లాగుటచేత; మూలంబులు = వేళ్లతోసహా; పెకలి = పెల్లగిల్లి; విటపములు = చెట్లు; విఱిగి = విరిగిపోయి; మహా = మిక్కిలి; అభీల = భయంకరమైన; ధ్వనిన్ = శబ్దముతో; కూలెను = పడిపోయెను; శాపా = శాపమువలన కలిగిన; అలస్య = అలసత్వమును; వివర్జనములున్ = తొలగినవి; యమళ = జంట; అర్జునములు = మద్దిచెట్లు.
http://telugubhagavatam.org/…
: : చదువుకుందాం భాగవతం; బాగుపడదాం; మనం అందరం : :
: : చదువుకుందాం భాగవతం; బాగుపడదాం; మనం అందరం : :
No comments:
Post a Comment