నిత్యజీవితములో మనముచేస్తున్న ప్రతిపనీ యజ్ఞ కర్మగా అనుకోవాలి. మంత్రములతో చేసిన హోమము ఒక్కటే యజ్ఞము కాదు.

భగవద్గీత
66
యజ్ఞశిష్టాశనః సన్తో ముచ్యన్తే సర్వకిల్బిషైః|
భుఞ్జతే తే త్వఘం పాపా యే పచన్త్యాత్మకారణాత్|| 3-13 ||

యజ్ఞమునందు మిగిలిన (భగవదర్పణము చేసిన) పదార్థమును తిను సజ్జనులు సమస్తపాపములనుండి ముక్తులౌతున్నారు. అట్లుకాక ఎవరు జిహ్వచాపల్యంతో తమ అనుభవానికై భుజించుచున్నారో, అట్టివారు పాపములను తినువారే అగుదురు.
అంటే యజ్ఞమును యజ్ఞఫలమును భగవంతునకు అర్పించి, యజ్ఞ శేషమును ప్రసాదముగా స్వీకరించాలి. నిత్యకృత్యములో ఇది తమ ఇంటిలో వండిన అన్నాదులను పరమేశ్వరార్పణముగా, భగవంతునికి నైవేద్యము పెట్టడముచేత ఇది యజ్ఞ శేషమే అగుచున్నది. ఇది సంప్రదాయము. ఈ అన్నము భగవంతుని అనుగ్రహం వలననే నాకు లభించింది అనే భావనతో స్వీకరించాలి. ఇలా చేస్తే పాపములు తొలగుతాయి. ఇటువంటి అన్నము వలన వంశాభివృద్ధి కలుగుతుంది. నిత్యజీవితములో మనముచేస్తున్న ప్రతిపనీ యజ్ఞ కర్మగా అనుకోవాలి. మంత్రములతో చేసిన హోమము ఒక్కటే యజ్ఞము కాదు.

తమ ఆత్మీయులు, ధర్మస్వరూపులు  

కాలస్వరూపులు మహారాజ శ్రీ శ్రీ అంజనీ రవిశంకర్ పిళ్ళా వారు 

పరిపాలన కార్యాలయం (డైరెక్టరేట్ అఫ్ కింగ్ అండ్ క్వీన్)

హైదరాబాద్