ఒక రసికుడు తన ప్రేయసిని ఇలా నుతిస్తున్నాడు. "ఓ అరుణాధరా! నీ నడుము చాలా పేదది (చాలా సన్ననిది), నీ పలుకులో కర్పూరసుగంధం గుబాళిస్తున్నది, నీ దేహమేమో సువర్ణశలాక వోలె కాంతులను విరజిమ్ముతున్నది, ముచ్చటైన నీ వదనము అప్పుడే విరిసిన కమలము వలె ఉన్నది, నీ కేశపాశం ఇంద్రనీలమణుల రాశిని పరిహసిస్తున్నది, ఇక నీ చూపులు మరుని తూపులే! నిన్ను పొగడటం నావల్ల అయ్యే పనికాదు.

Satyanarayana Piska

చాటుపద్యం:

"కౌనా? పేదలకెల్లఁ బేద; పలుకా? కర్పూరఖండంబు; నె
మ్మేనా? పైడిశలాక; ముద్దుమొగమా? మేలైన క్రొత్తమ్మి; కొ
ప్పా? నీలంబులకప్పుగప్పు; నెఱిచూపా? కంతు చేతూపు; ని
న్నీ నేనా నుతియించువాడ! తగవా ఈ మాట బింబాధరా!"

(అజ్ఞాతకవి రచన)

(కౌను = నడుము; పలుకు = మాట; నెమ్మేను = శరీరము; పైడిశలాక = బంగారుకడ్డీ; మేలైన = శ్రేష్ఠమైన; క్రొత్తమ్మి = అప్పుడే వికసించిన పద్మము; కొప్పు = కేశపాశము; నీలంబులకప్పుగప్పు = ఇంద్రనీలమణుల రాశి; నెఱిచూపు = చురుకైన చూపు; కంతు చేతూపు = మన్మథుని చేతిబాణము; నుతియించుట = పొగడుట; తగవా = న్యాయమా; బింబాధర = దొండపండు వంటి ఎఱ్ఱని పెదవులు కల రమణి)

భావము: ఒక రసికుడు తన ప్రేయసిని ఇలా నుతిస్తున్నాడు. "ఓ అరుణాధరా! నీ నడుము చాలా పేదది (చాలా సన్ననిది), నీ పలుకులో కర్పూరసుగంధం గుబాళిస్తున్నది, నీ దేహమేమో సువర్ణశలాక వోలె కాంతులను విరజిమ్ముతున్నది, ముచ్చటైన నీ వదనము అప్పుడే విరిసిన కమలము వలె ఉన్నది, నీ కేశపాశం ఇంద్రనీలమణుల రాశిని పరిహసిస్తున్నది, ఇక నీ చూపులు మరుని తూపులే! నిన్ను పొగడటం నావల్ల అయ్యే పనికాదు." అంటున్నాడు ఆ ప్రేమికుడు.

ఇంతకీ, అతడు ఆమెను శ్లాఘించినాడా? లేదా?!.....అద్భుతంగా వర్ణించి, చివరకు "నిన్ను నేనా పొగడగలవాడను?" అనడంలోనే ఉంది చమత్కారం. "మీరు పొగడ్తలకు లొంగిపోరని తెలుసునండీ!" అంటూనే పొగుడుతుంటారు కొంతమంది. పొగడ్త అగడ్తలో ఎంతటివారైనా పడిపోతారు. తస్మాత్ జాగ్రత్త!

.........................................

యుగపురుషులు, అగర్బ శ్రీమంతులు, పురుషోత్తములు, కాలస్వరూపులు, ధర్మస్వరూపులు 

మహారాజ శ్రీ శ్రీ శ్రీ అంజనీ రవిశంకర్ పిళ్ళా వారు